„Wróbel: Ile to się trzeba naćwierkać, żeby przyszła wiosna.” Čapek Karel

Afons Mucha- Wiosna

  Właśnie, właśnie- niby już wczoraj do nas przyszła... szkoda, że tylko i wyłącznie w sensie astronomicznym, a dziś kalendarzowym.
   Więcej słonecznych promieni- bardzo chętnie, dłuższy dzień- proszę kontynuować...ale na wszędobylskie śnieżne zaspy i mroźny wiatr to się nie ma co cieszyć, a według prognoz to jeszcze czekają nas hojne opady śniegu w okolicach soboty... I kiedy ma nadejść czas eksplozji pękających pączków, drobnych listków i uroczych kwiatków? Czy zdążą przed latem? ;P

  Mam wrażenie, że zwłaszcza ptaki nie mogą się doczekać łaskawszych, cieplejszych dni- donośne trele i natarczywe gwizdy to chyba jakiś zbiorowy protest ;)
 Zamiast odwiecznym rytmem zająć terytorium, dobrać się w pary i najspokojniej (?) w świecie uwić sobie gniazdko w pełnym smakowitych owadów otoczeniu, pozostaje im usilne zaklinanie wiosny swoim śpiewem...
 Kosy, sikory, szpaki, zięby, dzwońce i wróble przelatują z miejsca na miejsce i hałaśliwie domagają się sprawiedliwości! No bo jak to tak, wielu z pierzastych kamratów przylatuje aż z dalekich obszarów Afryki i Azji... a tu, na rodzimej ziemi, taki "bajzel" na nich czeka ;P
 Cóż, siła wyższa- mimo to współczuję tym biednym bocianom, które stoją na gnieździe pamiętającym lepsze czasy i zamiast zabrać się do remontu, trzęsą się jak osika z powodu zamieci i mrozu...

  Droga Wiosno- nie kapryś już dłużej, miej na względzie te wszystkie spragnione Ciebie istnienia ;)