Widoczna na zdjęciu roślina z rodziny jasnotowatych, o ile ją mierzyć rygorystyczną miarą estetyki, jest zupełnie nieciekawa- kształt liści nie zachwyca, a i drobne biało-różowe kwiaty uważać można za zupełnie nieefektowne. Nawet nazwa poskąpiła jej pretensji do oryginalności, bowiem w języku tamilskim użyto skromnego zlepku słów "patchai"–zielony oraz "ellai"– liść...
Istnieje jednak aspekt, który paczulę w iście baśniowym stylu gratyfikuje.
W tej roślince bowiem kryje się wielka moc wyjątkowo słodkiego, drzewno-balsamicznego aromatu, który raz poznany na trwałe zapisuje się w pamięci i udowadnia jej wyjątkowość.
Występuje głównie na wyspach Indonezji, jednak obecnie uprawiana jest również w Chinach, Indiach, Tajlandii, na Karaibach, Madagaskarze, w Brazylii oraz w zachodniej Afryce- i właśnie z tych egzotycznych zakątków świata jest sprowadzana, by zostać docenioną zwłaszcza przez rynek perfumeryjny.
Woń paczuli stała się również wiodącym elementem zapachowym mydełka Le Chatelard. Jest to tradycyjne, prawdziwie naturalne mydło marsylskie, które przywędrowało prosto z francuskiej Prowansji. które dumnie prezentuje się w mojej mydelniczce.
